Koppen's Blog

China, de nieuwe voetbalnatie? september 2, 2015

Als voetballer wil je natuurlijk het liefst voetballen maar als dat, als je iets ouder bent, minder makkelijk gaat is een logische stap om een team te trainen. Maar wat als je gestopt bent als trainer en je word gevraagd Om in China kinderen, docenten en trainers kennis te laten maken met de Hollandse speelwijze…..?

Na ervaringen gehoord te hebben van mijn vriend, Coen Goossens die vier weken eerder geweest is, Werd ik direct enthousiast over dit project. Op het kantoor van mijnvoetbaltrainer.nl werd het team dat ging vertrekken aan elkaar voorgesteld en alles geregeld zoals het aanvragen van een visum voor China.

Vlak voor vetrek werd ik verast door een bericht van Wesley Sneijder mede oprichter van Sport8, die mij succes en plezier wenste in China. Dit was geregeld door mijn vrienden Melvin Botselaar en Tim Hardeveld.

De vlucht naar Beijing verliep vlekkeloos met een tussenstop op Frankfurt. Aangekomen in Beijing maakte wij kennis met de medewerkers van Sport8 en aten een gezamenlijke Een noodle lunch in het business centre. Direct na de lunch werden mijn groepsgenoot, Ruud Nijenhuis, en ik direct in de trein gezet naar Ji’nan voor de eerste sessie. De afstanden in China zijn groter dan wij in Nederland gewend zijn. Het was 2,5 uur reizen in en hoge snelheidstrein die ruim 300 km/u reed. In Ji’nan werden wij hartelijk ontvangen door een tolk en een afvaardiging van de club die wij de volgende dag gingen trainen. Ontvangen worden betekend, foto’s maken, gezamenlijk (veel) eten, foto’s maken, praten over voetbal, Nederlandse voetballers, eten, toosten en wij sloten af met een groepsfoto.

ji’nan De volgende ochtend werden wij opgehaald van ons hotel en naar de trainingslocatie gebracht. Via de kelder kwamen wij uit met de lift uit op het dak van een winkelcentr, 8-hoog. Wij keken onze ogen uit. Eenmaal boven werden wij met applaus en handenschudden ontvangen alsof wij de beste trainers waren, dat is natuurlijk altijd leuk(-:

In het kantoor hebben wij een introductie gedaan wie wij zijn en wat wij gingen doen tijdens de 2 uur durende training op het veld. Met behulp van de video’s van mijnvoetbaltrainer.nl konden wij alles makkelijk laten zien en uitleggen. De oefeningen die wij gaven zijn bestemd voor de jongste jeugdspelers maar de trainers waren dol enthousiast en deden vol overgave mee om te laten zien hoe goed zij zijn en hoeveel inzet zij hebben. De rust en drinkpauze werd gebruikt om foto’s met ons te maken en soms werd er een baby in je armen gedrukt om een foto te maken.

De middag sessie hebben wij voortgeborduurd op de ochtendsessie, moeilijkheid verhoogt en werd afgesloten met een toernooi en het maken van foto’s. Na gedouched te hebben in een soort badhuis vertrokken wij weer naar Beijing en de rest van onze reisgenoten waarmee wij onze ervaringen deelden en wat zij monden verwachten als zij op een locatie zijn. olympic part De volgende ochtend gingen wij naar het Olympic Park waar wij twee voetbalteams en schoolklassen gingen trainen op het veld waar de hockey dames tijdens Olympische spelen In 2008 furore maakte door goud te winnen.

Ruim 40 dolenthousiaste kinderen rende over het veld. Dmv een tolk, niet allemaal met een voetbal achtergrond, gingen wij aan de slag. Ook hier werden wij een beetje verast dat elk vrij moment op de training werd gebruikt om op de foto te gaan, ouders en organisatie niet uitgesloten.

Het mooie van het trainen hier in China is toch de hartelijkheid, de leergierigheid, enthousiastme en dankbaarheid. Op naar de volgende sessies de komende twee weken!

Bij onderstaande links zijn meer foto’s te vinden die een impressie geven wat ik in China heb meegemaakt.

Lvliang en Jiaozhou